Doel 35: Naar een voorstelling gaan

Jeff Dunham - Identity Crisis (Sportpaleis Antwerpen) (9 april 2011)

Een hele tijd geleden zijn Lief, ik en een paar vrienden naar de show van Jeff Dunham gaan kijken. Toen had ik helemaal geen tijd en zin om hierover te bloggen, dus deed ik dat maar niet. Vandaag zit ik ff te niksen, dus dacht ik: Tijd om eraan te beginnen!

We gingen met de tram, lekker makkelijk: geen parkeerplek zoeken en de tramreis zat inbegrepen in het ticket!

Voor de show goed en wel begonnen was, hadden we al geld uitgegeven: de DVD-box van Jeff dunham kon niet mankeren op ons toekomstige DVD-rek!

Van Dunham zelf zagen we niet veel, we zaten op het balkon, vrij ver van het podium af. Gelukkig konden we alles volgen op grote schermen.

Veel van de moppen weet ik niet meer, wel weet ik dat we platlagen van het lachen! Ook deze show van hem was geslaagd, vond ik. Wat me vooral bijbleef, was het feit dat hij zijn huiswerk goed gemaakt had. Het is altijd makkelijk om stereotypen uit je eigen omgeving te belichten, maar die van een land of stad waar je nog nooit geweest bent, is al een pak moeilijker… Maar dit deed hij heel af en toe toch op een ludieke manier!

Achteraf namen we afscheid van onze ene groep vrienden en gingen we op zoek naar de andere. Daarmee zijn we dan nog eerst iets gaan drinken en daarna weer de tram op richting huisje. Een zeer geslaagde avond!

Doel 20 - 2: Verkocht!

Tweede en ineens ook laatste bericht over dit doel. Dus even een samenvatting van de voorbije weken:

We moesten een lange tijd vol spanning afwachten tot de akte zou verlijden. Tijdens de Paasvakantie kregen we telefoon van de notaris dat alle papieren in orde waren, maar dat onze dossierbeheerder van de lening in verlof was. Een ongeluk komt nooit alleen, want toen die meneer/mevrouw terug was, gingen de vorige eigenaars voor een maand (!) op vakantie. Wachten tot 25 mei dus, bummer…

Die dikke maand leek een jaar te duren. Zoveel tijd verspild waarin we eigenlijk hadden kunnen werken aan ons appartement. Maar uitstel is geen afstel en uiteindelijk was het zover! Op 25 mei trokken we met heel onze papierberg (die ondertussen toch al was uitgegroeid tot een 5cm dikke stapel) naar de notaris. Daar een uur luisteren naar namen, adressen, geboortedata, … van iedere betrokkene en een aantal handtekeningen zetten. Het moment waarop de sleutels ons in de handen geduwd werden, is onbeschrijflijk. Eindelijk, na lang wachten, is het appartement van ons!

Weer een doel dat we kunnen afstrepen op de lijst en een stap dichter naar ons leventje samen.

EDIT: HIER vind je alle foto's van hoe het appartement eruit zag voor we er ook maar iets aan veranderd hebben.

Doel 43: Museumbezoek

Vrijdag 18 maart 2011: Steenkoolmijnen in Beringen

De hele week zat ik met mijn derde klasje op bosklassen in Houthalen. De laatste dag bezochten we de oude steenkoolmijnen in Beringen. Deze zijn sinds 1989 gesloten wegens niet rendabel meer en sindsdien ingericht als museum. Voor een aantal uur werden we omgedoopt tot leerhouwers (en hulpchef) en leerden we hoe het er 20 jaar geleden aan toe ging in de mijnen.

We kregen de juiste outfit, met helm en lamp, en gingen dezelfde weg die de steenhouwers toen aflegden, treinritje incluis. Uiteraard gingen wij geen 800m de diepte in (hoewel ik mij herinner dat ik vroeger zelf wel eens de echte liften heb genomen en de echte mijnen bezocht heb), maar doken we 3m onder de grond (namelijk de kelder in). Die was ingericht als de echte mijnen van vroeger en ook de materialen en hulpmiddelen van toen mochten we eens bekijken en beluisteren, een hels kabaal dus (hoe de mijnwerkers van toen niet doof geworden zijn, is mij een raadsel).  Achteraf moesten we de douches induiken en schoven we aan voor ons loon, net als echte mijnwerkers!

Het leuke aan dit museum, is de interactiviteit. Je krijgt echt het gevoel dat je er middenin zit en niet zomaar staat te kijken naar het zoveelste schilderij of fotootje. Ook de rondleiding zelf werd gegeven door een ex-mijnwerker, wat de ervaring alleen maar ten goede kwam. De man sprak passioneel over het werk dat hij bijna zijn hele (werk)leven gedaan heeft. Een leuke reis terug in de tijd dus!

Doel 20 - 1: Te koop

Een eerste berichtgeving van onze huizenjacht.

Eind vorig jaar besloten Lief en ik om ons eigen stekje te zoeken. Bij Lief zijn Pa zijn we meer dan welkom, maar je bent toch nog steeds gebonden aan een aantal huisregels waarnaar je je moet schikken. We brachten het nieuws over aan Pa, waarop hij zei dat hij het huis wel in orde wilde maken zodat wij er konden in wonen. Huizenjacht gestaakt dus, want waarom zoeken naar een plek als je er eentje krijgt?

Begin dit jaar kregen we dan via via te horen dat Pa eigenlijk toch liever zelf hier zou blijven wonen… Ons niet gelaten, maar dan hadden we dat misschien liever ineens gehoord. Huizenjacht weer geopend dus!

We maakten afspraakjes bij de Immotheker om te zien welk budget haalbaar was en welk niet en gingen een heel aantal appartementen en huizen bezien. Na overleg belden we eentje ervan op, maar helaas pindakaas.. Verkocht!

Verder zoeken was dus de opdracht. We vonden een heel goedkoop appartementje niet ver van Pa zijn huis, maar daar waren nog ZOveel werken aan dat we door het bos de bomen niet meer zouden zien.

Uiteindelijk vonden we de gulden middenweg: een appartement dat perfect betaalbaar was, op een leuke, rustige locatie, met garage en (in principe) onmiddellijk “bewoonbaar”. Hier en daar zijn er nog wel een aantal aanpassingen die moeten gebeuren (zoals nieuwe vloeren, behangpapier verwijderen, schilderen, op termijn een nieuwe keuken en badkamer), maar niks onbetaal- en onhaalbaar.

Weer een afspraak bij Immotheker om een lening te zoeken die bij ons past. Ook een bod gedaan en, HOERA!, dat werd al goedgekeurd. Een eerste afspraak bij de notaris gaf ons zekerheid dat er geen foefjes en kleine lettertjes in de overeenkomst stonden. Ondertussen is die verkoopsovereenkomst al getekend en is er een voorschot betaald. We zijn ook al eens gaan rondsnuffelen voor meubeltjes en hebben onze smaak perfect gevonden (nu maar hopen dat het qua afmetingen zal lukken).

Deze week kregen we het laatste verlossende telefoontje: de lening wordt goedgekeurd!

De volgende, en laatste stappen, zijn dus: de lening gaan doornemen en ondertekenen en wachten tot de notaris alle documenten in orde heeft, zodat de akte kan verlijden.

SPANNEND!!!!!!

Doel 23: Poetsen

Zondag wilde ik verder werken aan het puzzeldoel (Doel 82). Op zoek dus naar de puzzel, want Lief zijn pa had “opgeruimd” en de puzzel lag niet meer op zijn originele plek. 

“Opgeruimd”, want nergens was die puzzel te bekennen… Niet in dozen, niet bij de was, niet op tafel, niet in de kasten, zelfs in de keuken en badkamer gezocht, nergens dus! 

Uit frustratie ben ik dan maar beginnen opruimen. Een straatje zonder eind, want opruimen is iets wat hier vooral wordt gebruikt als: rommel van de ene plek naar de andere verplaatsen zodat die ene plek er eventjes proper uitziet. Na het “opruimen” ligt er nog evenveel rommel (alleen op een andere plaats), maar dat ene plekje is dan toch clutter-free…

Uiteindelijk heb ik het toilet en de inkomhal van top tot teen gepoetst. Ik voelde me een stuk beter, toch één plek in huis waar het nu 100% proper en vrij van rommel is!

Op naar de badkamer nu! (Wordt vervolgd)

Doel 33: Theatraal

Wat een pech: net voor ik begon met mijn doelen waren we met de klas naar Sinterklaas gaan kijken (een theatervoorstelling) en iets daarvoor was ik met Lief naar Dans der Vampieren geweest. Omdat dit gebeurde VOOR mijn lijst met doelen af was, vond ik niet dat ik die voorstellingen mocht gebruiken voor dit doel.

Maar…

Lekker veel geluk: In januari 2011 was er DE musical: Oliver. En omdat er een leerlinge van onze school een rolletje in had, gingen we met de hele school gezellig kijken. Helaas was dit een schoolvoorstelling, dus geen Peter Van Den Begin, maar toch goede acteurs! Ik heb ervan genoten, en de kinderen ook. De jongsten waren wel wat gechoqueerd toen er zich KNT-situaties voordeden in de bar en wanneer Sikes de redster van Oliver neerknuppelde, maar dat zijn kinderen, natuurlijk. Achteraf ook direct een leerling die afkwam met de cd en de vraag of we hem eens konden beluisteren. Uiteraard is dat een uitgelezen situatie om tijdens muzieklessen te gebruiken en we zongen met z’n allen uit volle borst mee!

Behalve de verwarming die blijkbaar te veel kost in Het Paleis (het was verschrikkelijk koud in de zaal), vond ik het een geslaagd uitstapje. Net iets minder relax dan wanneer je een avondvoorstelling met vrienden, familie of Lief zou gaan bekijken, maar zeker niet minder goed!

Doel 97: Krassen maar!

Deze week is eigenlijk zomaar begonnen, omdat ik zin had om eens een Win for Life te kopen. En wie weet ben ik wel de gelukkige die elke maand €2000 euro extra zakgeld verdient!

De eerste dag begon al goed: €6! Ik had al dubbel zoveel verdiend als ik had uitgegeven. Helaas was het geluk maar van korte duur, want de volgende paar dagen was noppes, niks, nada, nul!

Op zaterdag weer eventjes een glimlach: weer €6! Zondag was weer zip, dus dat brengt het totaal op €21 uitgegeven, €12 terugverdiend…

Niet echt de moeite dus, maar het was telkens weer leuk om de spanning te voelen bij het krassen.

Ik snap wel hoe mensen er verslaafd aan kunnen raken, telkens de rush van het wegkrassen, winnen of verliezen.

Na die week ben ik er maar mee opgehouden. Genoeg is genoeg en voor mij was een week wel genoeg. Wie weet, ik was misschien ook wel als een van die dagelijkse krassers geworden.

Doel 99: Opgeruimd staat netjes

Woensdag 29 december 2010: Zoals met elk project dat ik begin, gaat het eerst snel vooruit en moet ik directe resultaten hebben. Daarom ben ik er meteen ingevlogen en kan ik trots zeggen dat ik na een dik uur mijn drie mailboxen (hoe kom ik in godsnaam aan drie mailadressen? Waarom heb ik er überhaupt drie nodig?) volledig uitgemest heb!

Gelukkig is het derde adres een Gmail-account en heeft die geen bijhorende MSN-lijst…

Zaterdag 1 januari 2011: Vandaag eventjes tijd om te bekomen van oudejaarsavond, maar ook tijd om wat verder te werken aan dit klusje. MSN-lijst 1 is klaar: van +100 naar 49 mensen. Mijn excuses aan allen die eruit gevlogen zijn, maar als we het voorbije jaar niet een keer gepraat hebben, dan is dat omdat wij mekaar niks te zeggen hebben... Simpel toch?

3 mailboxen en 1 MSN-lijst gedaan, nog 1 lijst te gaan!

Maandag 3 januari 2010: Vandaag heb ik het laatste deeltje van de opdracht eindelijk voltooid! Alles mooi opgeruimd! Ik moet toegeven dat het een pak moeilijker was dan verwacht… Mensen waar je toch wel een aantal gesprekken mee gevoerd hebt uit de lijst gooien. Maar dat was toen en dit is nu en ik heb geen behoefte aan lijstvullers waar ik toch niet mee praat. Daarom heb ik voor mezelf uitgemaakt dat ook Facebook een grondige schoonmaakbeurt kan gebruiken.

Wordt dus vervolgd!

Doel 3: De spaarpot

Donderdag 30 december 2010, tijd voor de allerlaatste Christmas shopping met de mama (wij geven de cadeautjes met Nieuwjaar, niet met Kerst) en dus ook het ideale moment om op zoek te gaan naar een spaarpotje.

Al snel vonden we een leuk  jurkje voor het nichtje, een tof hemdje voor het grote neefje, een stoere vest voor het kleine neefje en het perfecte cadeau voor Lief.

Mama kocht bij Hema nog wat theelichtjes en daar vonden we hem dan: het schattigste varkentje ooit! Hij zorgde ook wel een beetje voor een flashback, want tijdens ons vriendenweekend enkele weken geleden was eenzelfde varkentje een van de cadeautjes. Toen liepen we hem mis, maar nu heb ik hem tóch nog in mijn bezit!

Ik vrees er een beetje voor dat hij groot genoeg is voor het hele project, maar in het slechtste geval kopen we gewoon een broertje bij…

Doel 1 en 2: DE lijst afwerken en ordenen

Deze leek eerst makkelijk genoeg. Twee vliegen in één klap: als ik die doelen nu eens direct in categorieën steek, ben ik daar al van af. Wist ik veel dat 101 doelen zoeken zo lang zou duren…

De eerst paar doelen zijn simpel genoeg als je even wat rondkijkt op het oneindig grote wereldwijde web. Dat zijn namelijk de “regels” van het spel. Daarna wordt het al wat moeilijker, want WAT wil ik nu eigenlijk allemaal doen de eerstkomende jaren? Nog wat meer gesnuffel op internet bracht me wel op een paar ideetjes. Meer dan eens las ik andermans doelen en dacht “Die wil ik ook bereiken”.

Maar je kan natuurlijk ook niet alles klakkeloos overnemen. Een beetje originaliteit van mezelf kwam er ook bij te pas, moet ik toegeven. Na een dag hard nadenken – Want een mens heeft niets beters te doen op een vakantiedag – had ik eindelijk mijn lijstje klaar (met uitzondering van een vijftal doelen (zie #28 t.e.m. #32), die later aangevuld zullen worden), én geordend.. Twee vliegen in één klap, dus!