Doel 56: bellen en sms'en

Bon, aan dit doel heb ik eigenlijk niets zelf gedaan. Voor Kerst heb ik namelijk van Lief een gloednieuwe GSM gekregen. Ik vind het niet nodig om er zelf NOG eentje aan te schaffen, dus beschouw ik dit doel als bereikt. Het doel achter dit doel was namelijk afscheid nemen van mijn oud krel en dat is gebeurd! Joepiejoepiejeej! 
Het was in het begin wel eventjes wennen aan een touch screen, maar uiteindelijk raak je aan alles gewoon.
En hij is veel mooier dan mijn oude. Win-win-situatie, denk ik zo! :D

Doel 22: Verhuis

Dit doel is een beetje gedwongen bereikt...

Het plan was om bij mama thuis rustig alles na te kijken en ineens weg te gooien wat ik niet meer nodig had. Helaas was stiefpa niet zo geduldig en heeft hij gewoon alles in dozen gestoken en meegegeven. 
Gevolg: Ma en stiefpa hebben er een kamertje bij; ik heb een kamertje én een garage minder. Geen idee hoe al mijn spullen vroeger in die ene kamer pasten, want hier hebben we er plek te weinig voor! Eens grondig doorsnuffelen en écht weggooien wat ik niet meer nodig heb dus! Maar da's niet voor vandaag, want nu staat "blog bijwerken" op het programma! En aangezien dat een hele tijd niet gebeurd is, heb ik wel nog wat werk...

Doel 19 en 28: Meubels en vloeren

Dit doel hebben we sinds de krokusvakantie helemaal bereikt. Uiteraard was er al veel langer een slaapkamer, eetkamer en living. Maar tijdens de vakantie zijn we een dagje gaan Ikea'en en hebben we onszelf een mooi bureau aangeschaft. Eentje waar we allebei plek genoeg hebben om onze rommel in kwijt te kunnen (lees: waar ik al mijn rommel in kwijt kan)!

Ook de logeerkamer is ingericht, maar die staat helaas nog vol met dozen die leeggemaakt moeten worden in het bureau.

De bureaukamer was ook de laatste waar de vloer nog moest gelegd worden (de inkomhal moet er ook nog een nieuwe krijgen, maar die stond om een of andere reden niet bij mijn doelen). Dus ook dat doel heb ik nu bereikt! Jippie!
De slaapkamers en het bureau hebben alle drie dezelfde laminaatvloer gekregen, de living en keuken een mooie stenen vloer. Ook de inkomhal gaat een stenen vloer krijgen, maar dat is voor wanneer er weer budget is!

Aangezien ik ook een vaste computer gekregen heb en al mijn foto's nog op de laptop staan, zal het nog even wachten zijn op de foto's van de verschillende kamers, maar ze volgen zeker!

Doel 54: Vroeg opstaan, vroeg slapen en een stukje fruit!

Maandag

TRIIIIIIIIIIIING*

Een oog gaat open en kijkt op de wekker: 7.30u
"Te vroeg", denkt het brein, en het oog sluit weer wanneer de snooze-knop gevonden is.
10 minuten later is het weer van dat en het oog kijkt de wekker boos aan. Even rekken en strekken en uiteindelijk vindt mijn lichaam de uitgang van het bed.

Welk normaal, kinderloos mens staat nu ook op een maandag tijdens zijn vakantie op wanneer 07 de eerste cijfers van de klok zijn!?
Ik begin mij (op dag 1 al) te beklagen dat ik dit doel erbij gezet heb. En nog 4 dagen te gaan...

Na een goeie douche voel ik mij weer wat menselijker. Een verse pot koffie loopt door, de hond is al uitgelaten, het bed is opgedekt, mijn ontbijt staat voor mijn neus en het is nog maar net 9u geweest! De straat ontwaakt stilaan: mensen laten honden uit, werkers gaan naar hun werk, rolluiken worden met tegenzin opgehaald en ook Lief is al vertrokken.

Vandaag ging opstaan redelijk goed, hopelijk gaat het even goed bij het slapengaan!

*Eigenlijk is het "tuut tuut tuut", je weet wel, zo'n hoog irritant geluidje dat je uit je bed dwingt. Maar dan denkt iedereen dat het om een auto gaat, in plaats van een wekker.

Dinsdag

Ook vandaag is het mij gelukt om voor 8u uit bed te rollen. Tien voor acht is nog steeds voor 8u, niet?
Ik merkte gisteren wel dat vroeg gaan slapen me moeilijker ligt. Om half 10 begon ik al stilletjes aan af te sluiten, maar het duurde toch tot 22.05u eer ik er in lag. Die 5 minuten geef ik mezelf nog wel, zolang dat niet uitloopt tot een half uur (ken uzelf).
Kwart voor negen nu en ik ben gewassen, met Beau buiten geweest en heb een kopje koffie binnen. De soezende straat, met rolluiken nog maar half opgetrokken en mensen in hun pyjama's en badjassen die doelloos door hun living waggelen, maakt mij toch een beetje jaloers... Met een hond die een hele nacht alles heeft moeten ophouden, heb je maar een half uur (maximum) om jezelf op orde te brengen, de les vast te scharrelen en de trap af te stommelen. Dit met een constant gejank op de achtergrond. Om dan zo snel mogelijk op de hoek van de straat te zijn, waar mevrouw op haar gemak al snuffelend een goed plekje uitzoekt om haar behoeften te doen.Honden... Ik zou niet meer zonder kunnen, maar soms hoop ik toch dat ze ooit eens leert om het toilet te gebruiken!

Oh ja, tegelijk werk ik aan doel 16 en eet ik bij het ontbijt een stukje fruit. Zowel gisteren als vandaag was/is dat een banaan, bij gebrek aan lekkerder...

Doel 21: Gaan samenwonen

Dit doel heb ik anderhalf jaar geleden al bereikt. Eind mei 2011 kregen we de sleutel van ons appartementje. Een heel spannend gevoel was dat, voor de eerste keer gaan samenwonen. Er moest nog zoveel gebeuren! Alle kamers waren toe aan vernieuwing: Het behangpapier moest overal verwijderd worden, nieuwe plafonds gestoken, nieuwe vloeren, schilderen en behangen, de keuken mocht dringend een nieuw uiterlijk krijgen en meubels waren er nog niet. Toch wou Lief die eerste nacht al daar doorbrengen. Gewapend met een luchtmatras, een koelbox en een boek trokken we naar daar. Tussen de stapels behang en vuil lagen we daar gezellig met zijn tweetjes, in ONS appartement! Niet veel later verhuisde ook de televisie, een tafeltje met stoelen en de hond mee naar daar. Uiteindelijk zitten we hier nu al een jaar en een half en er moet nog steeds veel gebeuren. De slaapkamers en living zijn zo goed als af en het is hier dus al best gezellig. Toch zal ik die eerste dagen nooit vergeten!

Doel 9: Cupcakes!

Een weekend in september. We gingen shoppen, dat weet ik nog. Een paar nieuwe broeken had ik nodig. En toen kwamen we bij Pipoos, een hobbywinkel (de hemel voor mij!) Ik maak namelijk mijn eigen wenskaartjes (doel 80) en wilde graag wat nieuwe spullen. Uiteraard, met al die kookwoede op televisie tegenwoordig, was er een rek volledig gevuld met cupcake- en taartjesspullen. Lief wilde dat ook wel eens proberen en we schaften ons een beginnersetje aan. Hij bereidde het deeg en we gingen samen aan het bakken. Binnen enkele minuten stonden er warme cakejes voor onze neus, klaar om versierd te worden!

Uiteraard is dit nog maar een eerste probeerseltje, maar ik vind het toch goed gelukt!

Tussendoortje

Is me dat lang geleden dat ik hier nog aan gewerkt heb (foei foei!)
Ik ben ondertussen wel met wat doelen bezig geweest, maar heb de blog al héél lang niet meer geüpdatet... De boekenlijst is dus al compleet out of date (ik ga de gelezen boeken er wel nog bijzetten, maar ik heb dus geen idee wanneer ik welk boek uitgelezen heb :$)

Een aantal doelen heb ik ondertussen dus wel nog bereikt, daar ga ik zeker nog een berichtje over plaatsen. Ik merk wel dat er nog een heleboel doelen overblijven die (nog) NIET bereikt zijn en waarvoor ik ondertussen nog minder dan een jaar de tijd heb. Dat wordt spannend dus! 

Hoe het komt dat er zo lang geen activiteit meer was? Het leven. Dat overkomt je en neemt al je beschikbare tijd in beslag. Op zich vind je dat niet erg, integendeel! Maar na je werk, het huishouden, een hond en je familie blijft er nog bitter weinig tijd, geld en fut over om sommige dingen te doen... En ergens is dat jammer. Op de duur WORD je geleefd en loopt je energie zo stilaan langs een of ander gaatje uit je lichaam. En dan moet je even heel luid 

HALT 

roepen of het gaat mis. En dat is wat er met mij gebeurde. Mijn lichaam (maar vooral mijn geest) konden de druk, de stress van het alles even niet meer aan en schreeuwden het uit. Ondertussen zit ik al twee weken thuis, "op de rand van een burn-out", zei de dokter. "Je weerstand is zo verzwakt dat je ziek wordt", zei ze ook. Maar waar ik het meest van schrok, was de zin: "Ik ga je thuis schrijven tot het einde van het jaar." Meer dan een maand? Thuis zitten? Uiteindelijk heeft het me tot nu toe al erg goed gedaan. Ik heb leren luisteren naar mijn lichaam (en vooral mijn geest). Ik voel me weer wat opgeladen en klaar om een aantal taakjes aan te pakken. Want ook het huishouden werd verwaarloosd (lees: stapels strijk, was en kuis die op me wachten).
Handen uit de mouwen dus en we vliegen er weer met goede moed in!